رویای آبی

سال ها قبل بود، نسخه VHS آلبوم Dangerous را با ولع تمام دیدم و از همان روز یکی از طرفداران پر و پا قرص مایکل جکسون شدم. سال بعد پوسترش روی دیوار اتاقم کنار بی شمار پوستر بازیکنان فوتبال جا خوش کرده بود. یکی از همان روزها بود که اقدس خانم همسایه طبقه بالا آمده بود تا دبه ترشی اش را که در انباری حیاط ما گذاشته بود بردارد و چشمش افتاده بود به تصویر تمام قد خواننده محبوب دوران نوجوانی من. سر سفره شام مادرم تعریف کرد که اقدس خانوم چقدر به مادرم سفارش کرده که این عکس را برداریم، چرا که مایکل، خواننده ای است منحرف و فلان و بهمان. سر شام کلی خندیدیم و آن پوستر هم یکی دو سال بعد توی اسباب کشی از بین رفت اما آنچه ماند خاطره ای شد از رقص جادویی مایکل و ترانه هایی همچون Who is it، Black and white و Moon walker که هنوز هم هر چند وقت یکبار به یاد آن روزها  می بینم و ته دلم به حرف اقدس خانوم می خندم.